Üşenmeyeceğim,yeniden yazacağım,az önce aynı başlıkla çok güzel bir yazı yazdım ama nasıl yaptıysam sildim ve çok üzüldüm.Nelerden bahsettim peki?Eylül ayının hoşgelişinden,havaların serinlemesinden,benim sonbaharı ne kadar çok seviyor olmamdan,Eylül'ün eşittir cam önünde yağmuru izlerken içilen kahve oluşundan,püfür püfür esen rüzgardan,şalsız dışarı çıkamayışımdan,sararmış yapraklardan.Hem de ne güzel yazmıştım.Olsun önemli değil,vazgeçmedim,işte yeniden yazıyorum.
Bu ay bizim için çok özel başladı aynı zamanda,çünkü Defnemiz kendi başına oturabiliyor,ne kadar sevimli durduğunu tahmin ediniz,resimde de olduğu gibi.
8 aylık olunca daha çok konuşmaya başlıyor bebekler sanırım,mesela ma-ma,a-da,ba-ba diyor ve sevinç çığlıkları atıyor bizim biriciğimiz.Artı yerlerde sürünmeye devam,hemde geri geri,çoğunluklada kendi ekseni etrafında.
Bu arada biz her an diş çıkarabilir diye bekliyoruz perimizden...
Bu hafta bayram,biz yokuz,Kıbrıs bizi bekler,sevdiklerle,can dostlarla bu bayram oradayız.
Herkese İyi Bayramlar...
